بیابان‌زایی در کمین ۳۰۶ هزار هکتار از مراتع گلستان

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، علی‌اصغر نیکویی امروز در گفت‌وگویی خبری اظهار کرد: وسعت کلی حوضه‌های آبخیز این استان حدود دو میلیون و 200 هزار هکتار است که از پنج حوضه اصلی تشکیل شده است. سه حوضه آبخیزها مشترک با استان‌های همجوار از جمله خراسان شمالی، سمنان و مازندران بوده و بخشی از حوضه‌های آبخیز گلستان حتی با خراسان رضوی مشترک است.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان با اشاره به اهمیت راهبردی حوضه آبخیز گرگان‌رود بیان کرد: این حوضه با وسعت یک میلیون و 150 هزار هکتار مهم‌ترین آبخیز استان به شمار می‌رود و حدود 80 درصد مراکز جمعیتی گلستان در این محدوده قرار دارند.

نیکویی توضیح داد بخش قابل توجهی از منابع آبی، زیست‌محیطی و کشاورزی استان به این حوضه وابسته است و مدیریت صحیح آن نقش تعیین‌کننده‌ای در توسعه پایدار منطقه دارد.

وی در ادامه به حوضه آبخیز اترک اشاره کرد و گفت: این حوزه مشترک با استان‌های خراسان شمالی و خراسان رضوی است و وسعت آن به بیش از دو میلیون و 630 هزار هکتار می‌رسد.این حوضه پس از عبور از خراسان شمالی به سمت ترکمنستان امتداد می‌یابد و نهایتاً به دریای خزر می‌ریزد. اهمیت این حوضه نه تنها برای گلستان بلکه برای کل منطقه بسیار بالاست و نیازمند برنامه‌ریزی جامع و هماهنگ میان استان‌های همجوار است.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان در بخش دیگری از سخنان خود وضعیت مراتع استان را تشریح و اظهار کرد: مساحت مراتع گلستان به 862 هزار هکتار می‌رسد که از این میزان، 101 هزار هکتار جزو مراتع درجه یک ییلاقی هستند. این مراتع ارزشمند در خط رأس جنگل‌های هیرکانی قرار دارند و به عنوان ذخایر ژنتیکی و اکولوژیکی کشور اهمیت ویژه‌ای دارند.

نیکویی با اشاره به پیامدهای تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های متوالی در سال‌های اخیر گفت: وضعیت مراتع شمال استان به ویژه در مناطق قشلاقی به شدت ضعیف شده است. حدود 306 هزار هکتار از مراتع گلستان در حال حرکت به سمت بیابانی شدن است و این موضوع زنگ خطری جدی برای آینده منابع طبیعی استان به شمار می‌رود.

وی افزود: از این مساحت، 130 هزار هکتار به عنوان مناطق بحرانی شناخته می‌شوند و از میان آن‌ها حدود 70 هزار هکتار به عنوان کانون‌های برداشت ریزگرد شناسایی شده است.

مدیرکل منابع طبیعی گلستان توضیح داد فعال شدن این کانون‌ها می‌تواند تبعات زیست‌محیطی گسترده‌ای به همراه داشته باشد و کیفیت زندگی ساکنان بسیاری از نقاط استان را تحت تأثیر قرار دهد.

به گفته وی، مدیریت منابع طبیعی تنها محدود به حفاظت نیست بلکه شامل برنامه‌ریزی برای احیا، استفاده بهینه و مشارکت جوامع محلی نیز می‌شود. مراتع و جنگل‌های استان در برابر فشار تغییرات اقلیمی و بهره‌برداری‌های بی‌رویه آسیب‌پذیر شده‌اند و بی‌توجهی به این روند می‌تواند خسارت‌های جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد.

وی تأکید کرد: منابع طبیعی استان ظرفیت بزرگی برای توسعه کشاورزی، گردشگری و تولید پایدار دارند، اما در صورت تداوم روند تخریب و بیابانی شدن، نه تنها این فرصت‌ها از بین خواهد رفت بلکه بحران‌های اقتصادی و اجتماعی نیز تشدید می‌شود.

وی با بیان اینکه مراتع درجه یک جزو ثروت‌های ملی کشور محسوب می‌شوند گفت: این مناطق نیازمند حفاظت ویژه و طرح‌های احیای علمی هستند. مشارکت مردم محلی و حمایت دستگاه‌های اجرایی برای اجرای پروژه‌های احیای مراتع و کنترل فرسایش خاک ضروری است.

انتهای پیام/